Natuurlijk, het kan iedereen gebeuren, iets vergeten. Geen man overboord als dat incidenteel gebeurt. Zo kan het voorkomen dat je de auto op een plek parkeert bij het op visite gaan en je bij het weggaan niet meer weet waar je de auto hebt geparkeerd. Overkomt menigeen, boeie.
Het wordt wat problematischer als je vervolgens de auto als vermist opgeeft bij de politie.
De schrik slaat je natuurlijk om het hart als je, 100% zeker wetend, op de plek staat waar je de auto hebt neergezet en je auto daar niet meer aantreft. Van 100% ga je naar iets minder overtuigend, zeg 75%. Je loopt eens over de parkeerplaats twijfelt slaat toe maar toch………..hij stond daar en staat daar niet meer. Terug naar de mensen waar je op visite bent geweest. Totaal overtuigd van het feit dat je auto is gestolen vertel jij je verhaal.
Gelukkig zijn je kennissen iets minder snel overtuigd en stellen voor nog eens goed op de parkeerplaats te kijken. Samen op pad. Meerdere ogen zien meerdere dingen maar niet jouw auto. Volledig gedesillusioneerd samen terug naar huis en vandaaruit de politie gebeld en aangifte doen van diefstal. Het heeft wat voeten in aarde maar de aangifte wordt in eerste instantie telefonisch aangenomen.
Je moet nog wel naar huis en gelukkig is je kennis bereid je te brengen. Je loopt samen met je kennis naar de auto en komt op de parkeerplaats van een blok verder……….Want in verband met de drukte heeft je kennis de auto daar neergezet. Voor de zekerheid nog maar een blik werpen over deze parkeerplaats. En wat wil het geval, jawel daar staat je auto. Blij, verbaasd, opgewonden en schaamte, heel veel emoties komen ineens naar voren.
De eerste actie is de politie bellen en hen op de hoogte brengen van de onterechte aangifte. Vervolgens nog een glas water en op naar huis. De weg naar huis is over de snelweg van Zwolle naar………..
Ons leidend voorwerp in deze ziet langs de A28 een politieauto stilstaan bij een oprit. Zodra deze voorbij gereden wordt zet de politieauto zich in beweging en achter de auto rijden. Vreemd, het zou toch niet…………
Inmiddels heeft zich een tweede politieauto gemeld voor de auto. Wanneer een derde politieauto zich naast de auto begeeft komt het besef van insluiting. Ook de reden waarom is direct helder. Het bordje ‘Stop, volgen’ hoeft niet eens aan.
Bij stilstand wordt gevraagd handen aan het stuur te houden en uiteraard moet kenteken, rijbewijs en de hele ratteplan worden getoond. Zij in de overtuiging een gestolen auto tot stilstand te hebben gebracht. De hermandad wil wel zeker zijn dat de auto in handen is van de juiste eigenaar. Heen en weer gebel maakt duidelijk dat de afmelding van de vermeende diefstal nog niet tot de parate troepen is doorgedrongen.
Na wat vragen die alleen de eigenaar van de auto kan beantwoorden wordt de knoop doorgehakt en mag er doorgereden worden.
Bovenstaand is een extreem voorbeeld van hoe vergeetachtigheid kan leiden tot rare complicaties.
Ook wel humor natuurlijk omdat dit uiteindelijk afloopt met een sisser, een lach en een uitstekend verhaal voor verjaardagen en partijen. Maar vergeetachtigheid is wat anders dan Alzheimer.
Daar zit geen humor in, dat is een nijpend probleem voor mensen die er mee te maken hebben. Ik vraag niet zo snel om aandacht voor organisaties en stichtingen die zich inzetten om een ieder van informatie te voorzien over de ziekte, onderzoek doen naar en preventie van.
Nu wel. Het waarom is even simpel als complex. In mijn omgeving ken ik mensen die met deze ziekte te maken hebben, er mee om moeten gaan en die het hebben. Het is verschrikkelijk om mee te maken dat je geliefde je niet meer kent.
Het is drama als je ouder of oma je aankijkt alsof ze een vreemde ziet.
Nee Alzheimer is iets zonder humor randje en vraagt serieuze aandacht. Help je mee? Kijk hier wat jij kan doen
