Huiverig
Lees ik vandaag op frankwatching.com het artikel van Wouter Glaser van Hyves over de sociale netwerken van de toekomst, wordt ik ineens bang van sociale netwerken. Waarom? In het artikel staat niet iets beangstigend maar toch…een beetje huiverig werd ik toch wel. Niet zozeer voor mezelf maar voor onze oudere medemens. Ik heb sterk de indruk dat een grote groep ouderen de aansluiting dreigt te missen met de trein naar de toekomst. En dat komt niet alleen door de ouderen zelf als wel door faciliterende zaken en mogelijkheden die deze groep mensen onthouden wordt. Beetje als de Nederlandse Spoorwegen in de winter zeg maar; kapotte wissels, sein storingen, blaadjes op de rails etc. Ja en dan worden er redelijk wat aansluitingen gemist.
Kloof
Wouter ziet de toekomst, net als ik, rooskleurig tegemoet. Ons hele sociale leven in apparaten als tablets, mobiele telefoons en laptops, als die over 3 jaar niet ook vervangen worden door tablets. (mijn voorspelling) Waar ons leven uitgebreider wordt door ons sociaal overal te begeven wordt de sociale leefomgeving van de oudere steeds beperkter. Uiteraard zijn er uitzonderingen, maar voor een groot deel zal het toch lastig worden mee te gaan met de vaart der volkeren. Omdat de technologie in de medische wereld ook niet stilstaat verkeren we in de gelukkige omstandigheden langer te leven dan vroeger. Een nadeel daarvan is wel dat de kloof tussen mensen die internet en de daarmee gerelateerde sociale media kennen en gebruiken en diegene die het niet kennen en niet gebruiken steeds groter wordt. Kon ik enkele jaren geleden nog uitleggen aan mijn moeder wat email en internet is, op dit moment gaat het haar pet te boven. En kan ik eenvoudigweg niet de diepte induiken om het haar allemaal aan het verstand te brengen. Het doet me een beetje denken aan een uitzending van man bijt hond van een aantal jaren geleden waar ze een man interviewden die niet wilde geloven dat de mens op de maan was geweest. Gewoon omdat het niet kon volgens hem. Klaar. Hoezo kloof?
Toekomst
Ik hoop voor de grote groep ouderen dat onze overheid bij kan dragen deze kloof wat minder groot te maken. Er zijn vele bedrijven die tegen (soms flinke) vergoedingen de ouderen wel wat bij willen brengen als het gaat om internet gerelateerde zaken. Workshopje hier, workshopje daar alsof zoden aan de dijk zet. Ik ben van mening dat de overheid hier een belangrijke rol in moet vervullen. We zijn met z’n allen verantwoordelijk voor de maatschappij waarin we leven. Althans dat propageert de politiek. Laten we ons daar dan houden. Ik roep de ouderen op onze overheid te vragen mee te denken hoe ook zij in het nieuwe sociale gebeuren kunnen integreren. Of roep ik dit op het verkeerde platform? Ik ben weer begonnen de pet van mijn moeder hoger op het hoofd te krijgen.
