50

Yep, 50! Vandaag vijftig jaar geleden geboren. Zeker een mijlpaal, voor mij met name om de simpele reden dat ik me gezegend voel deze mijlpaal te hebben bereikt. Hoef er ook niet zozeer bij stil te staan. Waar ik wel bij stil wil staan is dat er zoveel zijn die deze leeftijd niet halen of hebben gehaald. Die vanzelfsprekendheid over ouder worden is er bij mij al geruime tijd uit. Niet alleen over ouder worden trouwens, vanzelfsprekendheid in het algemeen. Het is zo gewoon in ons dagelijks ritueel om vele zaken als vanzelfsprekend te aanvaarden. Simpele dingen als ‘he tot morgen, yo we spreken elkaar’ krijgen toch een hele andere lading als de persoon die je morgen zou zien en spreken er ineens niet meer is. Ja ik weet, heel zwaar dit maar ook heel waar. Twintig jaar geleden overleed mijn vader. Op de woensdagavond nog samen voetbal gekeken en bij het naar huis gaan zei ik ‘ik zie je vrijdag pap’. Het mocht niet zo zijn. Zo zullen velen onder jullie soort gelijke ervaringen hebben of misschien, helaas, nog krijgen. Persoonlijk ben ik, zeker na mijn hartinfarct, iets anders in het leven komen te staan. Iets minder de vanzelfsprekendheid, meer stilstaan bij de gewone dingen die zo speciaal zijn als je beseft dat jij het wel mee maakt en een ander niet meer.

Vijftig jaar, Abraham gezien zegt men dan. Geen idee hoe hij er uit ziet maar over het algemeen wordt hij redelijk oud en grijs afgeschilderd. Dus zou maar zo kunnen dat ik hem wel gezien heb maar niet zo snel heb herkend. Maar ik maak het wel mee. En MET mijn lieve vrouw en gezonde boys, dat dan weer wel. En vrienden die spontaan en onverwacht een joekel van een Abraham pop in de tuin flansen (oud en grijs). Uiteraard hoop ik nog vele dingen mee te maken en te zien. Enkele dagen geleden heb ik de battle tour gedaan in Oosterbeek bij Arnhem. Daar zijn jongens van 17, 18, 19 en 20 jaar de strijd aangegaan, op voor hen vreemde bodem, om het voor ons bijna 70 jaar later, mogelijk te maken te leven zoals we nu leven. Wil nog graag eens naar de Malediven, de Rocky Mountains zien, Niagra Fals bekijken. Dankzij deze jongemannen kan ik deze wensen/gedachten in vrijheid koesteren. Koesteren, ik koester iedere dag dat ik mag rondlopen op de aardkloot in goede gezondheid en met mijn dierbaren om me heen. Ik koester de 50 jaar en neem vanavond een biertje en een stukje kaas met mosterd, tenslotte weet ik nu waar die gehaald wordt. Cheers, en oh ja mocht ik het niet halen, de gedachten hebben mij doen glimlachen, nogmaals cheers.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Follow by Email
LinkedIn
LinkedIn
Share
Instagram